achter je ontploft een bom
je vertrouwt op je vleugels
ternauwernood geschroeid
er blaft een hond
je kunt nu wegvliegen
door niemand gezien
de rook slaat in je haar
je handen zijn twee dingen
die hun weg niet vinden
liever wil je nu een kind zijn
dat eindeloos kan vragen
Copyrigth Bertus Pieters 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten