misschien is het maar goed
dat sommige genieën vroeg gestorven zijn.
zij hoeven dan geen verontschuldiging meer te bieden
voor wat zij niet gemaakt hebben
geluk is
hoe je het noemt
dat gaat voorbij
aan Schubert
(jong gestorven hoe dan ook)
en aan alle winterreizen
maar misschien is gemis
beter dan een aanwinst
een aanwinst kent geen melancholie
behalve dan de melancholie
van de oneindigheid
not my cup of tea zegt een dame
die van renaissancistische oude mannen houdt
oud worden en toch niets volbracht hebben
dat is waar zij steeds aan denkt
op een terras
in de zon
zij vindt: dat is een eeuwig volgehouden jeugd
en ze nipt aan haar rosé
die smaakt naar vroegbedorven okselvocht
en al discussiërende denk ik
o god
hoe red ik mij hier nu weer uit
geen blondgelokte engelen die mij hieruit zachtjes opnemen
maar toch
geen blondgelokte engelen dan
wel verborgen landschappen
en de dame op het zonnige terras
is in gesprek met haar collega
het is op deze warme voorjaarsdag
dat ik Schubert tref
bij een stamcafé
hij is zojuist met vrienden op het land geweest
en heeft blosjes op de wangen
hij zegt bezig te zijn
met een winterreis
dat bevreemdt mij
en de dame op het zonnige terras
wij besluiten worstjes te gaan eten
en nog wat plezier te hebben
de auto’s razen voorbij
en blinken in de zon
jonge stellen kopen gordijnen
en nieuwe kinderwagens
meisjes gaan op slippers naar het strand
mannen spoeden zich naar de hoeren
de idee
is mooi
zegt de dame
er is geen redding
zeg ik
wij moeten daarom lachen
en Schubert bestelt chocola
en schrijft daarmee een sonate
het enige
dat overblijft
Copyright Bertus Pieters 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten