kijk zegt de gids en hij snijdt het papajavlees open hier
is het onrijpe wit en in het hart is het roodzachte
vlees met daarin de olijfgroene pitten die vochtig en
glimmend zijn kijk naar de vijgenboom grijp naar zijn zachte tak
zo grijpt de zomer je vlak voor je deur en de lieve toe-
riste op oude sandalen zij is het er helemaal
eens mee haar adem onzichtbaar in zinderend licht en de
dorens heeft zij niet gevoeld door de zolen er is ook zo
veel om haar lichaam de gids maar pagaaien ook dat neemt zij
waar: dat het zweet lekt op schouders en rug zonder water zijn
wij hier verloren denkt zij oh wat zwemt daar? - ja ja de va-
raan is een heel goede zwemmer de gids weet het zeker en
zij laat het allemaal over zich heen komen pijn zou het
doen denkt de lieve toeriste als hij mij nu voelde net
aan mijn verbrande huid zonnebrandolie ten spijt maar de
gids zegt de grond is hier nog niet ontgonnen de ploeg is te
lauw voor de boer in dit hunkerend land hij zucht ziet u die
hoge boom? daar hingen mensen te bungelen zij hadden
niets gedaan dan er te zijn vroeger toen alles hard was de
tijden zijn nu niet barbaars meer ik zal u vertellen van
prins krokodil en het melkwitte meisje hij vroeg haar hoe
zij toch zo wit was zij antwoordde bevend dat dat kwam om-
dat zij zo schoon was en blank van geweten en dat zij ook
prins krokodil wel zo blank maken kon en de gids lacht zijn
tanden bloot rein van geweten is anders en wellicht on-
mogelijk nou u begrijpt wel dit is een verhaal uit de
koloniale tijd toen alles heel heel slecht afliep nu
leven wij vreedzaam in droogte en hunkering allemaal!
zijn er nog vragen te stellen? als: wat wil je zijn? een al-
wetende gids of een brandrode reiziger? wat wil je?
eten als prins krokodil of scherp steken als dorens? er
snijdt een strook licht langs haar keel door de kier van de deur van de
hut de toeriste ligt stil als een dode
Copyright Bertus Pieters 2011
