zo nat als de kauwen
uit de bomen vliegen
in de stromende regen
om gezien te worden
vanuit een ooghoek
als een teken van
de volgende bui
van minder buien
als scharnier tussen
boven en beneden
er gaat iets open
dat onverdraaglijk
en liever ongezien
er altijd was om
toe te slaan
het likt de regen
op en vergiftigt
het plaveisel
terwijl de kauwen
schuilen
zij zijn er
beschermen niet
Copyright Bertus Pieters 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten