iemand was uitgenodigd het grijs van de hemel af te wassen
toeschouwers hielden de handen voor de mond
fanfarekorpsen zwegen stil
in lijdelijkheid wachtte de lucht over het landschap
zeeën verebden
vogels verscholen zich dit was geen feest voor hen
de hemelwasser rees in volle lengte tussen weg en wolken
stak beide armen omhoog
sloeg de ogen neer
en barstte in tranen uit
het zal mij niet lukken
nee
het zal mij niet lukken
Copyright Bertus Pieters 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten