de forel

als de forel weer aankomt in de beek
waar hij zijn oorsprong meent
dan stoot hij door naar de bron
die week daar ligt tussen pitrus
munt en vochtig mos

in de grauwe regen spiegelt hij
de kleuren van het spectrum
en laat een koude droom na
van een regenboog die bij de bron
verloren ging maar liever nog

van cellen die vermenigvuldigen
die het stoten hebben aangevoeld
waarna zij klaar zijn om op de huid
gebakken de liefde te bedrijven
in het speeksel langs de tong



Copyright Bertus Pieters 2010

vindt een veger

vindt een veger een kastanje
nog in de dop raapt hem op stopt
hem in zijn zak

‘s avonds in huis
staat een moeder te strijken weg
is de wind weg zijn de vogels
weg is de boom

de vader kijkt
naar de tv
een kastanje
in de handen van het kind dat
poetst hem tot hij glimt





Bertus Pieters
Copyright 2010

panter

in de etalage
van een antiekzaak
hangt hij

de kop van een gnoe
een jachttrofee
hij is zo goed als levendig

en eigenlijk heel erg groot
de zwarte haren glimmen
de snuit lijkt vochtig

en tot herkauwen gedwongen
de gekromde horens
hebben de jager opgeroepen

nu moet er iemand komen
van een tropisch oud hotel
die altijd al had willen jagen

die een gnoeënkop wil aan de wand
zo iemand die een koedoe ook al had
en een panter op de vloer

iemand die door de donkere etalage
het felle licht ziet van het middaguur
op een heuvel van de oostbank

van de Luangwa de loomheid
van de zinderende boomsavanne
die reikt tot ver in Mozambiek

in het bos beweegt geen dier
roerloos doorstaan de bomen
het hete middaguur

onzichtbaar en lui
hangt een luipaard op een tak
er roept één enkele vogel

de panter
doet een oogje toe
en denkt aan niets

een auto stopt
de jager wordt gevraagd
wat is gebeurd

de panter rekt zich
geeuwt en springt onhoorbaar
in het rode zand

hij had het al lang gezien
die jager heeft
een lekke band


Bertus Pieters
Copyright 2010

uittocht

wij dwalen over paden
wij lopen over wegen
want verlegen zijn wij niet nee denk dat niet
wij lopen zeg maar marcheren met een zang
van harde graten en gaan niet uit de weg
voor man of tank nee wij zullen ons
niet roosteren laten als hanen vol van vet
wij zullen ons niet onthoofden laten
noch ons laten scalperen nee een scherpe
zon zal ons het vel fileren en de nagels
doen verzengen maar geen traan
zullen wij plengen wij kijken niet op of om
en zullen alleen verlangen naar de haver
voor de magen boven onze stramme benen
die aan ons hangen als verdroogde medailles
na een lamlendige loopwedstrijd
en wij zullen zeelten baarzen karpers
ons de weg doen wijzen nadat
we onze rode voeten hebben laten baden
in het grauwe water vol van spaden en misthoorns
vol van fietsen en gewapend glas
nooit zal ons meer deren dat wij stappen
in een plas en zwaar en trots zullen wij onze nagels
tonen aan de anderen die komen
zij zullen het droge slijk breken
van tussen de plooien van de vingers
die groeven naar verplichte schatten
en botten van leem verlangen wij naar
nee eisen wij het likken van ons vel
het bijten in de buik de draf
van verschrikte herten
van hindes in stervensnood
van wolven die warm zijn in hun pels
en wakken snijden met hun messcherpe klauwen
ja recht door rode zwarte groene blauwe zee
lopen wij naar willekeurig welke overkant
waar wij klamme dijen ruiken
en blinde kinderen verwekken
te aangrijpend om te eten
te levend om te laten begraven
te muzikaal om op te serveren
te hard voor de karpers
en wij zullen zeggen
vrees niet het doet pijn het doet pijn
het doet pijn



BP
2010

er is gezegd

juni 2006

er implodeert een ster soms veel groter dan de zon
de lichamen van de mannen worden met het grootste respect
behandeld en het staat geschreven dat
sporen van zeventien okapi’s zijn ontdekt in het oosten van de Kongo
en dat de zwarte strepen op hun billen zullen staan
en dat hun ruggen zullen glinsteren in het gezeefde licht
de president is ernstig bezorgd over de doden
ook benadrukt hij dat het belangrijk is de lichamen
menselijk te behandelen en met cultureel gevoel
de lijken wordt een goede nacht gekust de tongen zijn lang genoeg
om de vliegen uit de oren te kunnen likken

de schelle glans van een dovende ster op het bruin en daaronder de grillstrepen
de zebrabouten
dit is geen uiting van hopeloosheid maar van asymmetrische oorlog
tegen ons en daarboven zeiden ze wees nu maar stil en daarbeneden
zeiden ze dat ook
een goede PR move een tactiek het briljante van een zwart gat
er zijn sporen van zeventien okapi’s het is nu wachten op een nieuw licht
hier en daar kondigt zich wat aan maar verder blijft het oren likken
tot er rafels komen
tot op de nerf
maar zich de eigen levens ontnemen is niet nodig

en er is gezegd
ze zijn slim
ze zijn creatief
ze zijn toegewijd
ze hebben geen respect voor het leven
(noch voor het onze
noch voor het hunne)
al het goede komt in vierendelen
het past niet goed in het gat van de ster



Bertus Pieters
2010