natuurlijk je kunt een Matthaeus voor me zingen maar maakt dat nog veel uit
nu de hazen het zo eindeloos koud hebben dat de jongen als ijsblokjes in het
\leger liggen
met de juiste ongevoeligheid om samen op te kunnen trekken
voor de zomer waarin nog veel genageld en gedolven worden moet
dat een edel mens er moe van wordt en uitrust bij een onbegrijpelijke film
waarin niet duidelijk is hoe het nu verder gaat
zoals het komt volgen dingen elkaar op maar toch mankeert er iets
een reisgenoot vertelt van wonderen en helden die er niet echt toe doen
en je denkt o jee daar komt gedonder van
slaap dan zacht en zie de morgen als iets prettig mistigs
waarin de vormen toch niet meer zijn dan ideeën
waarbij je nog net zien kan of iets vliegt of dat het stilstaat of heel groot is
en ze bellen je iedere ochtend op omdat ze denken dat je toch gauw dood bent
Copyright Bertus Pieters 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten